Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ



Δυο πρώτα βραβεία για το σχολείο μας
σε διαγωνισμό Έκθεσης της Αεροπορίας !

Δυο μαθήτριες της Α’Τάξης παρέλαβαν τα βραβεία τους
σε τελετή στο Αεροδρόμιο Λάρισας


Δυο μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου Λάρισας κατέκτησαν το δυο πρώτα Βραβεία στο διαγωνισμό Έκθεσης για την Πολεμική Αεροπορία.
Το διαγωνισμό διοργάνωσε η 110 ΠΜ με την ευκαιρία της φετινής γιορτής της Αεροπορίας και με σκοπό να προωθήσει την αεροπορική ιδέα μεταξύ των μαθητών.
Η έκθεση είχε ως θέμα την «Ελληνική Πολεμική Αεροπορία» και το ρόλο της για τη χώρα και την εθνική μας άμυνα και σ’ αυτόν πήραν μέρος αρκετοί μαθητές σχολείων Β’θμιας Εκπαίδευσης της Λάρισας.
Νικήτριες του διαγωνισμού αναδείχθηκαν οι μαθήτριες Αργυρώ- Μαρία Καρβούνη και Χρύσα Καραπιάλη, μαθήτριες της Α’ τάξης του 1ου Γυμνασίου Λάρισας αμφότερες, που κατέκτησαν το 1ο και 2ο Βραβείο αντίστοιχα.
Τα βραβεία απονεμήθηκαν από τον υποδιοικητή της 110 ΠΜ σμήναρχο(Ι) κ. Ιωάννη Γκοντικούλη. στη διάρκεια μιας λιτής τελετής που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στη Λέσχη Αξιωματικών του Αεροδρομίου Λάρισας,
Παρέστησαν ο διευθυντής Β’θμιας Εκπαίδευσης Λάρισας κ. Αθαν. Μαργαριτόπουλος, διευθυντές σχολείων, μαθητές και γονείς των συμμετεχόντων μαθητών προς τους οποίους απονεμήθηκαν έπαινοι.
«Η Πολεμική Αεροπορία επιτελούσε και επιτελεί έναν πολύ σημαντικό ρόλο για την πατρίδα μας. Θέλουμε η νέα γενιά να γίνει κοινωνός αυτού του έργου και να στέκεται πάντα κοντά στην Αεροπορία μας», τονίστηκε σχετικά στην εκδήλωση.
Με την ευκαιρία της βράβευσης, η Διεύθυνση και οι καθηγητές του 1ου Γυμνασίου Λάρισας απεύθυναν συγχαρητήρια προς τις βραβευθείσες μαθήτριες


Λεζάντα για φωτο: Ο σμήναρχος Ι. Γκοντικούλης με τις νικήτριες του διαγωνισμού, μαθήτριες του  1ου Γυμνασίου Λάρισας










Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ !!!

Λέμε όχι στο σχολικό εκφοβισμό (bullying)

Γράφουν οι μαθήτριες

Μάνο Αλεξάνδρα (Γ1)

Μαλισόβα Ευρυδίκη (Α2)

Νικούδη Μυρτώ (Α2)
 


Το Beatbullying βοηθάει και υποστηρίζει νέους οι οποίοι είναι θύματα εκφοβισμού. Έχει ξεκινήσει ειδική καμπάνια για την Εβδομάδα κατά του εκφοβισμού και της κακομεταχείρισης, “The Big March”, όπου χιλιάδες νέοι σε όλο τον κόσμο θα λάβουν δράση μαζί κατά του εκφοβισμού,  βαδίζοντας σε όλο το Διαδίκτυο. Ο εκφοβισμός (bullying) είναι μια ιδιαίτερη μορφή επιθετικότητας που εκδηλώνεται στο σχολείο. Είναι τόσο παλαιό φαινόμενο όσο και η ύπαρξη του σχολείου. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως παρατηρείται μια διεθνής κινητοποίηση για τον περιορισμό του εκφοβισμού και της άμεσης συνέπειας που είναι η θυματοποίηση.
    Με τον όρο σχολικός εκφοβισμός εννοούμε το σύνολο φαινομένων λεκτικής βίας, απειλής, εκβιασμού και κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και την κοροϊδία ή διάδοση φημών για ένα παιδί.  Οι πιο συχνές μορφές του σχολικού εκφοβισμού που παρατηρούνται ανάμεσα σε παιδιά σχολικής ηλικίας είναι:                   α. η σωματική επίθεση (σπρωξίματα, κλωτσιές, χαστούκια),                      β. η συναισθηματική επίθεση (εκβιασμός, απομόνωση του παιδιού-θύματος, καταστροφή των προσωπικών του αντικειμένων),                                 γ. η λεκτική επίθεση (σαρκασμός, βρίσιμο, ειρωνεία, ρατσιστικά σχόλια, χειρονομίες, απειλητικά συνθήματα σε τοίχους).
Σύμφωνα με μια  έρευνα και  τις απαντήσεις των συμμετεχόντων, φάνηκε ότι ο δράστης είναι συνήθως συνομήλικος με το θύμα, με χαμηλή επίδοση στα μαθήματα και γενικά άσχημη συμπεριφορά μέσα και έξω από την τάξη. Το θύμα από την άλλη είναι πιο συχνά αγόρι, , με καλές επιδόσεις στο σχολείο, με κάποιες διαφορές από το συνηθισμένο τύπο του αγοριού-μαθητή στην ανάπλαση ή στη συμπεριφορά. Γίνεται λοιπόν θύμα εκφοβισμού για τον οποίο θα μιλήσει μόνο σε φίλους και θα προσπαθήσει να αποφύγει το θύτη αγνοώντας τον. Γενικότερα πάντως οι ειδικοί αναφέρουν ότι το παιδί-θύτης επιδεικνύει μία συμπεριφορά επικυριαρχίας, επιβολής και απειλής στο θύμα με στόχο τον εκφοβισμό του και την απόκτηση ενός είδους ελέγχου. Μάλιστα πολλά παιδιά θύματα τυχαίνει να προέρχονται από διαφορετική χώρα και να μιλούν διαφορετική γλώσσα από το θύτη, οπότε και γίνονται συχνά αντικείμενα χλευασμού και κοροϊδίας από άλλα με ελλιπείς επικοινωνιακές δεξιότητες και ικανότητα αποδοχής των ξένων που είναι συμμαθητές ή γείτονες.
    Επομένως  πρέπει να αποδεχτούμε ότι είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και ο καθένας πρέπει να σέβεται και να εκτιμάει τον χαρακτήρα του άλλου και όχι να του επιβάλλεται με την βία.

 





Παιδί και Κρίση




Πώς βιώνουμε εμείς τα παιδιά
την οικονομική κρίση ;

ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ  ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ



Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ Τάξης :

Βάσω Χαλιαμπάλια

Ευγενία Ανδρεοπούλου

 Στέλλα Κυραμά




Την χώρα μας τα δύο τελευταία χρόνια ταλανίζει μία σοβαρή οικονομική κρίση που επηρεάζει αρνητικά τις περισσότερες  οικογένειες. Τα παιδιά έχουν σημαντική θέση στο όλο ζήτημα καθώς γίνονται αυτόπτες μάρτυρες διαφόρων συζητήσεων για περικοπές, επαναπροσδιορισμό των οικονομικών τους και οριοθέτηση των αναγκών ολόκληρης της οικογένειας.
Όπως προαναφέραμε τα παιδιά ως μέλη της οικογένειας βιώνουν από κοντά την οικονομική κρίση. Εφόσον έχουν μία αρκετά ώριμη σκέψη και μπορούν να καταλάβουν, είναι δικαίωμά τους να ξέρουν τι συμβαίνει με τα οικονομικά της οικογένειας καθώς αυτό αφορά την τωρινή ζωή και το άμεσο μέλλον τους.
 Οι επιπτώσεις που έχει η κρίση στην προσωπικότητα των παιδιών είναι ποικίλες. Ορισμένες συζητήσεις των γονιών για διάφορες αρνητικές ενημερώσεις σχετικά με την δουλειά τους, προκαλούν στα παιδιά ανασφάλεια ή ακόμα αίσθημα φόβου για το μέλλον.
Όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν στην ψυχολογική απομόνωση, την επιθετικότητα προς τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους και πιθανόν στην απογοήτευση και την εγκατάλειψη των ονείρων τους. Αυτή η σκληρή καθημερινότητα ίσως θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της εγκληματικότητας στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Όσον αφορά το μέλλον, ο επαγγελματικός προσανατολισμός θα είναι ένα ακόμα πολύ δύσκολο ζήτημα. Οι νέοι θα πρέπει να αποφασίσουν τι θα ακολουθήσουν ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στην οικονομική πραγματικότητα. Μερικές φορές θα χρειαστεί να εγκαταλείψουν την χώρα τους για να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα, προσδοκώμενα για κάθε άνθρωπο, υλικά αγαθά.
Η οικονομική κρίση επηρεάζει κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο. Ωστόσο σε κάθε δύσκολη κατάσταση υπάρχει και μια λύση, παρόλο που κάποιες φορές δεν την βλέπουμε.
Οι λύσεις στο μεγάλο πρόβλημα της κρίσης μπορεί να είναι δύσκολες αλλά όχι ακατόρθωτες. Για παράδειγμα, στο πρόβλημα του υπερκαταναλωτισμού θα πρέπει να μειώσουμε τις πλασματικές μας ανάγκες που αποσκοπούν μόνο στην επίδειξη και την περιττή πολυτέλεια.
Οι γονείς  ως οικονομικά υπεύθυνοι για όλα τα  μέλη της οικογένειας θα πρέπει να θέσουν ως κύρια προτεραιότητά να μην ξοδεύουν άσκοπα τα χρήματά τους, με σκοπό να τα αποταμιεύουν ή να τα επενδύουν σε κερδοσκοπείς  επιχειρήσεις.
Τα παιδιά από την μεριά τους θα πρέπει να μην παρασύρονται από διάφορους παράγοντες που οδηγούν στις  ανώφελες αποκτήσεις ποικίλων ψυχαγωγικών αγαθών. Ιδιαίτερα τα παιδιά νεαρής ηλικίας θα πρέπει να «κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες» που αποτελούνται από τον κοινωνικό τους περίγυρο και  τις διαφημίσεις που τους δημιουργούν ψεύτικες ανάγκες. Προς τους γονείς θα πρέπει να δείξουν υπομονή, να μην επιμένουν και πάνω από όλα να μην απαιτούν όταν βλέπουν ότι η κατάσταση είναι δύσκολη.
Συνοψίζοντας παρόλα τα προβλήματα της σημερινής εποχής θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση με αξιοπρέπεια για μην βρεθούμε σε ακραίες καταστάσεις.
Κατά την άποψή μας η οικονομική κρίση είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους αλλά δεν εμφανίζεται με τον ίδιο τρόπο και για αυτό πρέπει να την αντιμετωπίζουμε διαφορετικά και ο καθένας να εφαρμόζει τις δικές του προσωπικές λύσεις.


Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011