Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012






ΕΚΔΡΟΜΗ  ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ 
 Αναζητώντας το… Δράκο στις όχθες της λίμνης    Την Παρασκευή και το Σάββατο 9 και 10 Μαρτίου 41 μαθητές του Σχολείου μας από τη Β’ και Γ’ Τάξη που μετέχουν στο Πρόγραμμα «Ένα σχολείο, μια πόλη μια ιστορία» πραγματοποίησαν εκδρομή στην Καστοριά.
 Ξεκινήσαμε πρωί - πρωί της Παρασκευής και στις 10 φτάσαμε στην Κοζάνη όπου επισκεφθήκαμε το εκεί Λαογραφικό Μουσείο. Είδαμε αντικείμενα, φωτογραφίες αλλά και πολλές αναπαραστάσεις μιας άλλης εποχής, μιας άλλης ζωής, μιας άλλης Ελλάδας άγνωστης σε μας. Άλλωστε η λαϊκή παράδοση της Δυτικής Μακεδονίας είναι από τις σπουδαιότερες της χώρας. Το μεσημέρι φτάσαμε στο Νυμφαίο Φλωρίνης. Απίστευτο! Το χιόνι μέσα στο χωριό ξεπερνούσε τα δυο μέτρα ! Απολαύσαμε το τοπίο, τα υπέροχα παλιά αρχοντικά και την παγωμένη ατμόσφαιρα που έδινε άλλο χρώμα στον ορίζοντα. Φτάσαμε στη συνέχεια στην Καστοριά και καταλύσαμε στο πολύ ωραίο  ξενοδοχείο Europa μέσα στην πόλη. Ξεναγηθήκαμε στην πόλη και τη λίμνη. Το βράδυ διασκεδάσαμε σε ταβέρνα που είχε και μουσική. Χορέψαμε όλοι ως αργά το βράδυ. Την επομένη επισκεφθήκαμε το λιμναίο προϊστορικό οικισμό του Δισπηλιού με τις καλύβες του. Εντυπωσιακό πώς κατάφερναν να επιβιώνουν μέσα στο νερό. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το εντυπωσιακό σπήλαιο του Δράκου με σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Η παράδοση λέει ότι ο βασιλιάς Κάστορας, θέλοντας να διασκεδάσει τον φιλοξενούμενο αδελφό του Πολυδεύκη και τον πεθερό του Κέλι ιερέα του θεού, απεκάλυψε το τεράστιο αυτό σπήλαιο. Η παρουσία όμως του δράκου τους εμπόδιζε την προσέγγιση στη σπηλιά.. Τότε ο βασιλιάς υπεσχέθη μεγάλα δώρα σ’αυτόν που θα σκότωνε τον δράκο. Ένας νέος δυνατός παρουσιάστηκε. Επακολούθησε άγρια πάλη με τον δράκο. Χτυπώντας τον με το κοντάρι του έτρεμαν οι γύρω βράχοι και αναταράζονταν τα νερά της λίμνης. Το τέρας κτυπήθηκε και έπλεε νεκρό επάνω στα νερά της λίμνης. Πανηγύρισαν το γεγονός και ευχαριστίες αναπέμφθηκαν στον Πάνα. Και κατόπιν με αναμμένους δαυλούς προχώρησαν στη σπηλιά με σκυφτά τα κεφάλια τους για να μην κτυπήσουν τους σταλακτίτες. Το βάθος εκτεινόταν σε χιλιόμετρα και η ατμόσφαιρα γινόταν πνιγηρή από έλειψαν οξυγόνου. Σε ένα μέρος που η σήραγγα στενεύει έσβησαν οι δαυλοί και πηχτό σκοτάδι τους σφιχταγκάλιασε όλους. Τότε άκουσαν μια απόκοσμη φωνή να λέει : ΄΄ εκείνος που θα σκύψει να πάρει μια χούφτα της λάσπης που πατάει θα μετανιώσει ΄΄. Οι πιο θαρρετοί έσκυψαν και επήραν λάσπη και γέμισαν τους κόρφους τους. Οι άλλοι φοβήθηκαν και δεν τόλμησαν να πάρουν. Όταν βγήκαν στο φως του ηλίου εκείνοι που κρατούσαν τη λάσπη είδαν με έκπληξη πως κρατούσαν υγρή χρυσόσκονη…’’  Τέλος, επισκεφθήκαμε την αγορά της Καστοριάς και μάθαμε πράγματα για τη γούνα που ήταν πάντοτε η μεγάλη παράδοση της περιοχής και που σήμερα γνωρίζει σοβαρή κρίση. Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία από την οποία γυρίσαμε όλοι πιο πλούσιοι σε εικόνες και γνώσεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου